Warzywo to, zwane również grochem włoskim czy ciecierzycą, zupełnie nie smakuje jak groch. Jego smak jest delikatny, wręcz słodkawy i orzechowy.
Ze względu na dużą zawartość białka oraz błonnika polecana jest szczególnie wegetarianom. Korzystnie wpływa na śledzionę, trzustkę i żołądek.
Cieciorka ma mnóstwo cennych składników odżywczych. Jest bogata w mikroelementy i witaminy, takie jak: fosfor, potas, cynk, witaminy z grupy B (B9 i B6), a także żelazo, magnez oraz błonnik.
Spożywanie ugotowanej cieciorki bywa pomocne przy:
- bólach głowy oraz gardła,
- niedoborach witamin i minerałów (podnosi odporność organizmu),
- wypadaniu włosów i łamliwości paznokci (zawiera dużo cynku),
- podwyższonego poziomu we krwi cholesterolu,
- leczeniu cukrzycy (ze względu na dużą zawartość błonnika, pomocnego w przypadku wrażliwości na insulinę).
Brązowa ciecierzyca stosowana jest do wytwarzania różnych rodzajów tradycyjnych indyjskich potraw, jako dodatek do sałatek lub zup. Ma pyszny, unikalny maślany smak. Wygląda bardzo dekoracyjnie i jest w Indiach wysoko ceniona ze względu na kremową konsystencję po ugotowaniu.
Świetnie nadaje się do wszelkiego rodzaju past (wystarczy zmiksować ją z oliwą i świeżymi lub suszonymi ziołami) czy zup i gulaszów. Ciecierzyca jest idealna zarówno jako składnik tzw. potraw jednogarnkowych, jak i sałatek.
Sposób przygotowania: Moczyć w wodzie przez 12 godzin, dokładnie spłukać i osuszyć. Przykryć czystą wodą, gotować przez 15 minut, a następnie gotować na wolnym ogniu przez 30 - 40 minut lub do miękkości. Solić pod koniec gotowania.
Po ugotowaniu ciecierzyca może być przechowywana w lodówce przez kilka dni.
